Pado suatu kali si Buyuang batandang ka rumah kawannyo. Katiko sadang lamak maota-ota di barando, turun hujan labek.
Dek karano hari dingin, kawannyo pai ka dapua manjapuik aia angek. Mukasuiknyo ka mambuek kopi agak duo cangkia. Kironyo si Buyuang ndak ado lai di barando tu.
Indak lamo sasudah itu, tacogok si Buyuang. Bajunyo lah basah kuyuik. Di katiaknyo takapik payuang ciek. Kawannyo cako tacangang.
" Dari ma ang cako..? " tanyo kawan si Buyuang
" Aden pulang manjapuik payuang ko. Kok lamo hujan turun, tantu takuruang den di siko, " jawab si Buyuang
" Manga indak bapayuang ang ka mari baliak..? Caliak lah,, lah basah kuyuik badan ang tu ha, " kato kawannyo
" Kok den pakai, tantu basah pulo payuang ko. Beko se lah ka pulang den pakai, " jawab si Buyuang
" Samo juo tu no, kalau ka pulang bana ang pakai, nan payuang ko tatap ka basah juo no, " kato kawannyo.
" Indak aih, beko menah lah taduah hujan, baru den pulang " jawab si Buyuang
" Oooondeh... " kato kawannyo sambia manggeleng-geleng..
NB : carito ko hanyolah carito icak-icak nan di buek-buek, tanpa ado maksud untuak manyindia ataupun manyingguang parasaan urang lain..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar