Pado suatu kali, si Buyuang di suruah Mamakno maunyikan lapau. Mamakno tu ado paralu pai ka rumah cucu dari inyiak no nan baminantu k adiak binino.
Katiko sadang maunyikan lapau, datang si Jala, kawan si Buyuang.
Jala : " Mambali a ang Buyuang..? "
Buyuang : " Aden ndak balanjo kamari do. Aden nan maunyikan lapau ko. Iko kan lapau mamak den di ang ko. Ndak tau ang do..? Ang manga kamari..? "
Jala : " Aih,, kecek den kok ka balanjo pulo ang. Aden di suruah no di Abak den mambali paisok, api-api, gulo, jo kopi bagai sakali "
Buyuang : " A paisok Abak ang..? "
Jala : " Komandor, lai Yuang..? "
Buyuang : " Ndak ado komandor do Jala "
Jala : " Abih pulo komandor Yuang..? "
Buyuang : " Ndak tau den do. Mamak den ndak ado mangecekkan tadi baraso komandor abih, sudah tu aden ndak pulo batanyo do. Beko klu lah tibo Mamak den tu, den tanyokan keno. Paisok nan ado ko selah bali ha, jan nan indak ado juo nan ang tanyokan lai "
Jala : " Antu mangkitu ang manjawek tu Yuang..? Aden ko kan pembeli di ang ko. Ndak tau ang baraso pembeli tu adolah rajo..? "
Buyuang : " Ang yo bana no Jala. Mantang iyo aden ko indak sikola, sudah tu mantang iyo lo ang tau kalau urang kampuang manamoi den si Buyuang Binguang,, aden ang patele-tele kan sen. Aden ndak sabinguang tu bana do Jala "
Jala : " Aden ndak mampatele-telekan ang do. Kan batua nan den kecekkan di ang tu. Pembeli tu adolah rajo "
Buyuang : " Ha...ha...ha...ha...ha...ha... Awak ang nan batele-tele. Ma lo ado rajo di suruah Abak no pai balanjo ka lapau di ang "
Yo bana sakik ati si Jala mandanga kecek si Buyuang tu. Kasudahanno, si Jala tu bajalan sen dari sinan..
Buyuang : " Oi Jala, api-api, gulo, jo kopi lai ko ha.. Ndak jadi ang mambali do...?? "
Si Jala cako taruih sen bajalan, ndak di acuahkanno si Buyuang basorak do..
(NB : Carito ko hanyolah carito icak-icak. Tanpa ado maksud untuak manyindia, atau manyingguang parasaan urang lain..)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar